MAKULATURA

Bardzo ważne jest, by oddawana do ponownego przetworzenia makulatura oczyszczona była z różnego rodzaju dodatków niepapierowych, np. zszywaczy, skoroszytów, folii czy nitek oraz kleju. Bardzo ważne jest także, by nie była powleczona folią lub innym tworzywem (dlatego też np. opakowania kartonowe po sokach, mleku itp. NIE SĄ makulaturą);

Segregując makulaturę, warto rozdzielić jej dwa typy – czym innym bowiem jest makulatura tzw. miękka, powstająca z gazet i papierowych kartek, a czym innym makulatura tzw. twarda – kartonowe opakowania, pudełka o złożonej strukturze;

Co więcej: makulatura miękka również występuje w kilku rodzajach. W największym uproszczeniu instrukcja segregacji polega na tym, by oddzielać papier powlekany -kredowy (np. wszelkiego rodzaju foldery, żurnale, luksusowe pisma i magazyny) od zwykłych kartek papieru, ale także osobno składować np. gazety codzienne, książki, osobno papier samokopiujący, osobno papier biurowy ksero, osobno ścinki. Im większy stopień rozdzielenia poszczególnych sortów makulatury- tym lepiej. W pełnej wersji – na ostateczną klasyfikację makulatury składa się 4 podstawowe grupy i … 70 rodzajów makulatury;

 

Papier powinien być suchy!

Posegregowaną makulaturę należy odpowiednio poskładać, tzn. kartony zgnieść, a makulaturę „miękką” odpowiednio rozdzielić i zabezpieczyć przed rozrzuceniem.

Co dalej dzieje się z makulaturą?

Makulatura trafia do papierni, gdzie w procesie odzysku jest wykorzystywana do produkcji papieru. Następnie papier ten wykorzystywany jest w szeroko pojętym przemyśle papierniczym.

Pamiętaj!

Najważniejszą korzyścią płynącą z selektywnej zbiorki makulatury jest uratowanie od wycinki ogromnych ilości zasobów leśnych.

SZKŁO

Warto pamiętać, by szklane opakowania przed oddaniem umyć, wypłukując z nich resztki zawartości: z czystego surowca można zrobić nowe opakowanie, natomiast zanieczyszczona stłuczka wymaga dodatkowej pracy wielu osób i cennego czasu – oszczędzając te zasoby można sprawniej zagospodarować większą ilość surowców z korzyścią dla środowiska;

Warto segregować szkło kolorami: osobno, w miarę możliwości, odkładajmy szkło białe a osobno kolorowe, ułatwi to segregację i przyspieszy proces gospodarowania surowcami;

Wrzucając do pojemnika np. szklane słoiki pamiętaj, żeby nie było na nich zakrętek czy zatyczek – to już inny rodzaj surowca!

 

Co dalej dzieje się ze stłuczką szklaną?

Jest ona przewożona do hut szkła, gdzie w procesie recyklingu wykorzystuje się ją do produkcji nowych opakowań szklanych.

Pamiętaj!

Szkło może być przetwarzane w recyklingu NIEOGRANICZONĄ ilość razy.

TWORZYWA SZTUCZNE

PET (czyli politereftalan etylu)

Plastikowe butelki dobrze jest wypłukać, a przed wrzuceniem do worków lub specjalnych pojemników na odpady segregowane, odkręcić lub przynajmniej poluzować nakrętkę – ułatwi to późniejsze prasowanie butelek i pozwoli zaoszczędzić cenny czas;

Butelki typu PET NALEŻY zgnieść przed wrzuceniem do worka/pojemnika – dzięki temu zmieści się ich tam więcej, a w procesie przygotowania do recyklingu butelki i tak ulegną sprasowaniu;

Warto sortować kolorami rozdzielając białe PET-y od kolorowych – w procesie recyklingu mają one bowiem róże zastosowanie w przemyśle, a sortowanie kolorami zaoszczędza czas i koszty pracy pracowników recyklingu.

 

Co dalej dzieje się z PET-ami?

Posortowane na kolory, sprasowane PET-y trafiają do firm zajmujących się ich przetwarzaniem czyli recyklingiem. W procesie recyklingu butelki PET są szeroko wykorzystywane przez różne gałęzie przemysłu. Produkuje się z nich np. granulaty i aglomeraty stosowane do produkcji nowych wyrobów takich jak płyty termoizolacyjne do ocieplania domów, ekrany akustyczne do niwelacji hałasu, wykorzystuje się je w przemyśle tekstylnym i włókienniczym, są obecne także w przemyśle ciepłowniczym – z uwagi na bardzo wysoką kaloryczność mogą być wykorzystywane do produkcji paliw zastępczych.

PET-y spalane metodami „chałupniczymi” są bardzo groźne dla zdrowia. Wydzielające się w procesie spalania dioksyny są przyczyną nowotworów. Nie spalaj PET-ów!

Pamiętaj!

Jedna butelka PET wywieziona na składowisko odpadów komunalnych będzie tam leżała ok. 400 lat!!! Dlatego warto podjąć wysiłek segregacji.

Pozostałe tworzywa sztuczne

Wszechobecne produkty tzw. plastikowe – w zależności od materiału z jakiego zostały wykonane – podlegają odrębnym procesom odzysku i recyklingu. Dlatego – jeżeli tylko istnieje taka możliwość – wskazana jest ich odrębna segregacja. Na każdym opakowaniu (pod spodem lub na etykiecie), znajduje się oznaczenie, do jakiej grupy tworzyw należy dany produkt (np. PE- polietylen, PP – polipropylen, PS – polistyren itd.). Grup tych – wyłączając już wyżej opisany PET jest 7.

ALUMINIUM I STAL

Aluminiowe puszki należy składować osobno (po uprzednim zgnieceniu ich), także wszystkie inne elementy aluminiowe warto odkładać w osobnym miejscu;

Pamiętaj, że nie każda puszka jest aluminiowa – typowe puszki po konserwach są metalowe; jeśli masz pod ręką magnes, łatwo sprawdzić czy masz do czynienia z aluminium czy z metalem – magnes nie przyczepi się do aluminium;

Czyste produkty stalowe nadają się do punktu skupu metali.

Pamiętaj!

SEGREGUJĄC METALE OSZCZĘDZAMY DUŻE ILOŚCI ENERGII. Energia potrzebna do produkcji aluminium na jedną nową puszkę, wystarczy na wykonanie 20 puszek z recyklingu.

ZUŻYTE BATERIE, ŚWIETLÓWKI, FARBY I LAKIERY, PRZETERMINOWANE LEKARSTWA, ZUŻYTY OLEJ SAMOCHODOWY

Wszystkie te toksyczne odpady stanowią ogromny problem dla środowiska; ważne, by pamiętać, że tego typu odpady muszą być zbierane osobno i przekazywane do odpowiednich miejsc zbiórki (np. pojemniki na zużyte baterie w sklepach, specjalne zbiórki w aptekach, oddawanie niektórych surowców do punktu skupu);

Pamiętaj!

NIGDY NIE WYRZUCAJ TYCH ODPADÓW RAZEM Z POZOSTAŁYMI - NIE SĄ TO "ZWYKŁE" ŚMIECI!!!

ODPADY BIO

Do tego pojemnika wrzucamy: odpady kuchenne i resztki żywności (bez mięsa i kości) w tym: obierki, resztki warzyw i owoców, odpadki, skorupki z jajek oraz zwiędnięte kwiaty, liście, trawę, rozdrobnione pędy i gałęzie.

Do tego pojemnika nie wolno wrzucać: kości i innych resztek pochodzenia zwierzęcego, odchodów zwierząt, drewna, płyt wiórowych, piasku, ziemi i kamieni, resztek jedzenia w postaci płynnej, popiołu, pampersów.

Pozostałe odpady bytowe, które nie mogą być umieszczone w pojemnikach przeznaczonych na frakcje segregowane, należy gromadzić w pojemniku przeznaczonym na zmieszane odpady komunalne.

Pamiętaj!

W pojemnikach na odpady komunalne nie wolno gromadzić: śniegu, lodu, gruzu, gorącego popiołu, żużla, szlamów, substancji toksycznych, żrących, wybuchowych, przeterminowanych leków, zużytych olejów, resztek farb, rozpuszczalników, lakierów i innych odpadów niebezpiecznych.